Ik ben net (09.00 uur) wezen trainen in de sportschool en dat ging goed. Zeker omdat ik weer last van mijn rug heb maar ik heb voorzichtig en gecontroleerd getraind. De uitslag komt nu echt dichtbij en wat mij betreft mogen ze die vandaag al geven. Ik heb er vertrouwen in want ik voel me goed, eten en drinken gaan weer beter en ik train weer. Ik ben een paar kilo aangekomen. Dus dat zijn allemaal positieve ontwikkelingen. Ik verlies echter niet de realiteit hoor !!

De arts uit Rotterdam belde om 18.30 vandaag om de uitslag van het bloed door te geven. Ik heb namelijk afgelopen vrijdag ook bloed laten prikken toen ik de CT-scan kreeg. Helaas zijn een aantal waarden niet goed en sommige zelfs gedaald. Daarom moet ik morgen weer terug naar Rotterdam om opnieuw bloed te laten prikken om te kijken hoe de waarden nu zijn. De lage waarden verklaren ook mijn vermoeidheid. Ik heb vanmorgen wel in de sportschool getraind en dat ging redelijk. Ik moet nu nog steeds dus goed opletten omdat mijn weerstand nog te laag is !!!! Is een beetje een tegenvaller.  

Ik heb gisteren in Rotterdam de belangrijke CT-scan gehad. Hieruit moet blijken wat mijn situatie is en of er nog vervolg- stappen nodig zijn. Op 13 november krijg ik de uitslag en weet ik of de drie zware chemokuren geholpen hebben.

Ook is er gisteren bloed geprikt en de uitslag krijg ik aanstaande maandag telefonisch. Dan weet ik of mijn weerstand weer op niveau is, het HB-gehalte voldoende en de andere waarden ook goed zijn. Deze waren 2 weken geleden nog niet voldoende gestegen.

Ik ben gister avond wezen trainen in de sportschool en dat was zwaar omdat ik nog herstellende was van het hardlopen buiten van afgelopen woensdag (denk ik). Ik heb erg rustig getraind. Mijn benen voelen nu erg moe aan en ik heb er niet de goede controle over, zwabberbenen noemen ze dat geloof ik. Maar ik bouw dit wel allemaal weer op, kost tijd he als de uitslag maar goed is !!

Ik ben net (13.50 uur) weer voor de eerste keer sinds zeker 3 maanden geleden buiten wezen hardlopen. Het was zwaar maar ik heb het tempo aangepast. Ik heb eigenlijk hardlopend gewandeld. Alles bij elkaar 20 minuten waarbij ik 1 keer een stukje gewandeld heb. Het gaf een heerlijk gevoel om dit weer gedaan te hebben. De neuropathie in mijn voeten/onderbenen  was in het begin wel hinderlijk en ik moest goed uitkijken waar ik mijn voeten neer zette maar het is goed gegaan. Als dat dove/dooie gevoel in mijn voeten/onderbenen zo blijft kan ik er mee leven !  

Op 13 november 2013 krijg ik de belangrijke uitslag van de CT-scan die ik op 01 november 2013 krijg. Wanneer je bijgelovig bent kun je jezelf zorgen gaan maken maar bij Google kwam ik het volgende tegen:  "Nummer 13 is niet een ongeluksgetal zoals de duivel ons heeft doen geloven. Maar veel eer, is het een nummer van grote belofte en zegen. Het nummer "13" is een nummer van zegeningen die god geeft".  

Daar hou ik me dan maar aan vast he hoewel god mij op dit moment niet echt helpt want ik verrek van de pijn in mijn onderrug. Het is een kwaal die af en toe komt vervelen. De pijn had ik al een beetje in de laatste 2 weken van mijn ziekenhuisopname en dat komt er nu uit. Vervelend hoor !

Ik voel me verder goed, eten gaat goed, gewicht komt erbij en ik ben gisteren weer wezen trainen in de sportschool. Opbouwen he !!