Ik heb gisteren naar het ziekenhuis in Rotterdam gebeld en de pijnklachten uitgelegd die veroorzaakt worden door de knobbel (lees uitzaaiing) onder mijn linker oksel. Ik slaap daar slecht van en de pijn neemt toe. De knobbel is ook groter geworden en ik heb het idee dat hij door de huid naar buiten komt. Ik kan al snel komen want volgende week woensdag staat nu de afspraak met de professor gepland. De eerst volgende afspraak met de professor stond, op mijn verzoek, pas in januari 2015 gepland maar zolang wil en kan ik nu niet wachten. Ook krijg ik nog een telefoontje van de afdeling radiologie om een afspraak te maken voor de eerste bestraling. Laat Yomanda dus maar lekker thuis he !!!

Dat is balen. De pijn in de buik en de rug is een stuk minder maar nu begint de knobbel in mijn oksel pijn te doen. Ik heb daardoor al 2 nachten slecht geslapen. Het is een vervelende pijn die vannacht ook uitstraalde naar mijn linker onderarm. Dat lijkt op een soort zenuwpijn. Deze arm begint trouwens weer dikker te worden dus ik zal waarschijnlijk toch die hele strakke aangemeten band moeten gaan dragen. Dat heeft allemaal te maken met de trombose dus ik moet wel goed opletten natuurlijk. 

Gisteren had ik in de sportschool getraind en toen ik naar huis liep werd ik plotseling heel erg duizelig. Het werd bijna zwart voor mijn ogen en ik ben meteen op de stoep gaan zitten. Het was best eng en ik heb om hulp geroepen naar een meisje dat verderop liep. Zij kwam meteen naar mij toe en ik heb met haar telefoon naar Joke kunnen bellen. Joke kwam meteen en samen met nog een andere man die te hulp schoot zijn we naar huis gelopen. Ook een auto en fietser die langs kwamen vroegen of we hulp nodig hadden en dat is wel fijn op zo'n moment dat er toch nog mensen zijn die willen helpen.

Ik ben vanmorgen naar de huisarts geweest en die heeft mijn bloeddruk opgenomen die best laag was. Waarschijnlijk was dat de oorzaak en hoefde ik me geen zorgen te maken volgens de huisarts. Maar ik ben er niet helemaal gerust op omdat het zo'n enge ervaring was. Nu dus rustig aan doen.

Ik heb minder pijn in mijn rug nu ik de nieuwe pillen Diclofenac slik. Een aantal nachten heb ik al goed kunnen slapen, beetje pijn in de buik maar de rug is zowat vrij van de pijn. Ik heb wel een aantal keren flink pijn gehad rond het linker schouderblad/schouder. Dat is een vervelende pijn, lijkt op zenuwpijn. Overdag heb ik minder pijn omdat ik dan bezig ben, jawel hoor, ik zit echt niet de gehele dag op een stoel !!! Het elke dag spuiten gaat goed, ik moet de container met lege spuiten al gaan ruilen bij de apotheek omdat deze vol is. Ik slik iets minder paracetamol per dag nu en dat is gunstig en fijn. Ik wil niet teveel medicijnen slikken als dat niet echt nodig is. Het gaat dus weer de goede kant op !

Gisteren is de huisarts bij me thuis geweest en hebben Joke en ik samen met hem gesproken over Euthanasie. Dat proces moet je op tijd in werking laten stellen omdat ik me op dit moment goed voel en bij mijn volle verstand (jazeker, het is aanwezig) ben. Joke en ik weten nu wat we moeten doen. Het is wel raar om over je eigen doodsvonnis te praten maar het ging goed. Voor Joke ook moeilijk hoor .......Hopelijk duurt het nog heel lang voordat het zover is !!!!

Ik begin moe te worden op dit moment omdat ik al een paar nachten bijna niet heb geslapen vanwege de pijn in mijn rug. De klachten in mijn buik voel ik ook maar wel minder. Ik probeer het nog met paracetamol te redden maar denk niet dat dit haalbaar is wanneer de pijn zich zo voortzet ! Vannacht maar weer proberen.................