Derde chemokuur
28-01-2013:
De start van de derde chemokuur is vandaag begonnen. De bloedwaarden waren goed gelukkig. We moesten wel lang wachten voordat we de uitslag van het bloed kregen, dik 2 uur. Toen moest ik nog een uur wachten omdat ze geen naald voor het infuus hadden en daar baalde ik erg van. Want dit wilde ik zo snel mogelijk achter< de rug hebben omdat ik daar best tegen opzag. Gelukkig duurde het maar een half uurtje voordat ze het infuus gingen aanbrengen. Helaas hebben ze drie keer moeten steken voordat ze een goede ader hadden en dat deed verdomde zeer, godverdomme. Maar ik ben nu gelukkig weer geïnstalleerd.
Ik heb al drie films op DVD gehaald en zit nu aan de studie Excel. (14.50 uur) Ik voel me niet zo heel lekker, beetje misselijk.
04-02-2013
Ik ben zaterdag 02-02-2013 thuis gekomen van mijn derde chemokuur. Ik ben maar even thuis geweest en ben toen samen met Joke naar het feest van mijn moeder gegaan. Ze vierde haar 80 jarig bestaan. Dat was voor mij belangrijk en ik voelde me goed. Helaas was het toch iets te druk voor mij. Een grote tegenvaller was het eten. Een warm en koud buffet wat er erg lekker uit zag maar toen ik het op ging eten smaakte het vies. De smaak in mijn mond is voor een gedeelte weg. Veel voeding smaakt op dit moment gewoon vies en dat is mede de reden waarop ik ook in het ziekenhuis weinig gegeten heb. Ik weeg op dit moment 73.8 kg zonder kleren. Dat is natuurlijk niet veel.
Gisteren ben ik ’s morgens erg ziek geworden. Ik had buiten een sigaret gerookt en toen werd ik een beetje misselijk. Ik ben naar binnen gegaan en heb de sigaret half weg gegooid. Binnen werd ik nog zieker, ik begon enorm te zweten. Mijn shirt was er nat van geworden en de druppels rolde over mijn gezicht. Ik hoefde nog net niet over te geven. Ook kreeg ik het op bepaalde momenten gewoon koud. Joke heeft het ziekenhuis in Rotterdam gebeld en heeft de situatie uitgelegd. Ik heb ze zelf ook gesproken en het advies gehad om bijvoeding te gaan gebruiken of in ieder geval iets met het eten te doen. Op dat moment werd de misselijkheid al wat minder en is er verder geen actie ondernomen.
Helaas is het gisteren met mijn rug ook verkeerd gegaan. Dat was al voordat ik zo ziek werd. Met mijn broek aanschieten schoot het in mijn rug en is het weer als vanouds geworden. Dus bijna niet kunnen lopen, zitten of liggen. Kut, want dat kan ik nu niet erbij hebben. De pijn kost me zoveel energie.
Vannacht heb ik niet goed kunnen slapen van de pijn in mijn rug. Dat was voor Joke ook kloten want die moest weer gaan werken. Ze is al moe van alle gebeurtenissen van de afgelopen tijd dus een goede nachtrust is voor haar heel belangrijk. Ze wilde thuisblijven voor mij maar ik heb gezegd dat dit niet nodig is. Toen ik vanmorgen opstond was de pijn erg hoog. Ik kon mijn sokken niet aantrekken bijvoorbeeld. Ik heb de dokter tijdens het telefonisch spreekuur gebeld en hij is om 11.15 uur bij mij thuis geweest. Hij heeft Diclofenac voorgeschreven en een briefje klaargelegd voor een diëtiste in Drunen. Joke gaat dit na haar werk ophalen. De dokter zei ook dat de pijn in mijn rug, het ziek worden gisteren en de slechte smaak in mijn mond toch allemaal wel een gevolg zijn van de chemokuren die ik heb gehad.
Ik voel me op dit moment wel erg zwak, machteloos, weerloos en kwetsbaar.